การใช้สารป้องกันกำจัดโรคศัตรูลำไย

โรคราน้ำฝน, โรคใบไหม้ และผลร่วงของลำไย
(Phytophthora foliage blight and fruit rot : Phytophthora palmivora)

พบระบาดมากในบางพื้นที่และบางฤดูกาลการเพาะปลูก

เชื้อชนิดนี้จะพักตัวอยู่ในดินในรูปของคลาไมโดสปอร์ (Chlamydospores) พักตัวอยู่ในดินได้นานเป็นปีๆ เมื่อสภาวะเหมาะสมหรือเมื่อมีความชื้นมีน้ำก็จะงอกออกมาเป็นเส้นใย สร้างส่วนขยายพันธุ์ที่เรียกว่าสปอร์แรงเจียม(sporangium) ที่มีสปอร์ที่มีหางอยู่ภายในที่เรียกว่าซูโอสปอร์ (Zoospores) เมื่อแตกออกมาก็จะเคลื่อนที่ไปตามน้ำเข้าทำลายระบบรากของลำไย ซึ่งอาจจะแพร่กระจายติดไปกับดินปลูกและกิ่งพันธุ์ได้

เชื้อชนิดนี้สามารถเข้าทำลายระบบราก ลำต้น กิ่ง ใบและผลลำไยได้ โดยเฉพาะเมื่อเริ่มติดผลอ่อนจนกระทั่งผลแก่ โดยติดเชื้อจากความชื้นจากการไหล ชะล้างและแรงกระแทกจากน้ำฝน

โรคผลเน่าสีน้ำตาล (Brown fruit rot)

ผลิตภัณฑ์แนะนำ

ป้องกันกำจัดด้วย

พ่นให้ทั่วใบและลำต้นเดือนละ 1 ครั้ง ติดต่อกัน 3 ครั้ง

โรคยอดไหม้ ใบไหม้ของลำไย (Longan apical, leaf blight : Mycelia sterilia)

พบระบาดในช่วงที่มีอากาศหนาวเย็น มีความชื้นสูงและมีหมอกจัดในตอนเช้า ควรตัดแต่งกิ่งที่เป็นโรคออก เพื่อช่วยลดการระบาด

ผลิตภัณฑ์แนะนำ

ป้องกันกำจัดด้วย

โรคใบจุดดำของลำไย (Black spot of longanleaf : Colletotrichum sp.)

พบอาการเป็นแผลจุดดำเฉพาะใบแก่เท่านั้น

ผลิตภัณฑ์แนะนำ

ป้องกันกำจัดด้วย

โรคจุดสนิม โรคจุดสาหร่าย โรคจุดตะไคร่ (AgalLeaf Spot)

เกิดจากสาหร่าย Cephaleuros virescense

พบระบาดมากในแหล่งเพาะปลูกที่มีความชื้นสูง ต้นลำไยที่มีพุ่มแน่นทึบ ใบได้รับแสงแดดน้อย จะเข้าทำลายที่ใบแก่เป็นจุดสีน้ำตาลอมส้มคล้ายๆกำมะหยี่ปกคลุมอยู่

ผลิตภัณฑ์แนะนำ